If its in stock, we have it!

Onze gehuurde Jeep heeft het prima gedaan vandaag. De stoere wagen heeft ons de hele dag rond gereden, waarbij we meerdere malen een stop moesten maken om weer een plaatje te schieten of te filmen. En oh waarom hebben alle auto's in NL in godsnaam nog een schakel motor? Zoals we gisteren ook al opmerkten, is het eenvoudigweg niet mogelijk om de hele route te rijden, omdat de weg soms gewoon doodloopt of zelfs niet meer bestaat. Er wordt dan uitgeweken naar de Interstate 55, een grote vierbaans snelweg die parallel loopt aan de 66. De borden proberen het zo goed mogelijk aan te duiden, maar ook zij worden regelmatig in twijfel gebracht. We merken dat het in de staat Missouri wel iets soepeler gaat dan in de staat Illinois. We startte deochtend met onweer, maarr we merken ook dat elke 30 minuten de temperatuur omhoog gaat. Zo werd het vanmiddag zo'n 28 graden! In St. Louis nemen we bij, de in heel Missouri wereldberoemde, Ted Drewes Frozen Custard, een heerlijk ijsje. 

De Amerikanen zijn erg goed in hun typografie. In combinatie met grappige teksten levert dit vaak mooie plaatjes op. Voorbeelden zijn; "If it's in stock, we have it!", "We are 24 hours open a day, except when we're a closed!" En "You don't like guns? Just don't buy one. It's really that easy!". Ik hou er van, het bepaalt een groot deel van de sfeer. En de sfeer is erg goed, zeker langs de route. De mensen die er wonen en welke er een winkel op na houden, vinden het geweldig om met de bezoekers van over de hele wereld te praten.

Zo komen we vandaag bij Henry Jack Rabbit langs. Een man die een groot konijn in de tuin heeft en een paar hokken met echte konijnen in de winkel. Bij de konijnen zit een Hollands "oranje" gekleurde; een geschenk van een Nederlandse bezoeker. Er komen oranje klompen tevoorschijn en na het zoveelste verhaal nemen we toch echt afscheid van Henry. Oude borden, auto's, benzinestations, huisjes (meestal bouwvallig en verlaten) het is veel, maar wel erg leuk allemaal.

Omdat we vanmorgen iets te laat weg reden bij het hotel en veel gestopt hebben, komen na 400 km vrij laat aan bij het motel The Munger Moss. We worden verwelkomt door Ramona, een typisch Amerikaanse vrouw die ons bijna direct begint te omhelzen. De verhalen vloeien uit haar mond en ik word voor een tweede maal omhelst. Voor dat we het weten staan we een half uur met haar te praten en hebben we nog niet eens ingecheckt. Uiteindelijk krijgen we van haar de mooiste kamer met wel 80 verschillende foto's aan de muur. Voordat we met de sleutel het kantoor annex winkel uitlopen moet er eerst nog even geknuffeld worden. Het is een lief mens.
Als we kamer 24 eindelijk binnen lopen, schieten we beide in de lach. De kamer is ruim en heeft een Kingzise bed, net weer even groter. Overal hangen foto's van de oude weg en van personen die iets betekent hebben voor de 66. De badkamer is sfeervol ingericht met plantjes, blauwe en roze tegels en blauw net geel streepjes behang wat hier en daar vast zit met plakband. Het is net een decor waar je door heen loopt. Toch staan we kort daarna onder de douche en kunnen we lekker gaan slapen. Morgen weer vroeg op, om het volgende stuk te rijden!
Oja, nog even opnoemen welke dieren we vandaag zagen ;  bever, kikkers, schildpad (stak de weg over) ganzen, eekhoorn,hagedis, kalkoenen, paarden, koeien, varkens, schapen. Leuke he..