Zeilen in de avondzon!

Vandaag kwamen we wat langzaam op gang. Waarschijnlijk door de goede nachtrust in het heerlijke bed van Terry en Clint. Op ons gemak zitten we nog wat te zoeken op internet over een skatepark vlakbij Santa Cruz en over het centrum. Eerst gaan we maar eens ontbijten en dat doen we bij  Seabreeze, een heerlijk eettent slechts twee blokken verwijdert van ons huis. Het eten is weer heerlijk en de bediening ongelofelijk gedienstig. Omdat we al een beetje Amerikaans zijn vragen we een doggiebag voor het eten wat overblijft, we zien dat bijna iedereen doen. Na het eten draai ik het stuur om naar de kust en rijden we via de oude vuurtoren, wat tegenwoordig een surf museum is, richting Davenport. Met de zee aan ons linkerkant komt het dorpje al naar 15 minuten in zicht. We hebben op internet gelezen en foto's bekeken van het skatepark en die ziet er zo gaaf uit, dat we graag omrijden om deze te bekijken. Zodra we het kleine dorpje binnenrijden zien we een jongen staan die eruit ziet alsof hij zijn hele leven met een skateboard rondloopt. En inderdaad hij woont zijn hele leven al hier, maar het enige skatepark in de buurt is degene in Santa Cruz. Naar alle waarschijnlijkheid is de andere nog meer richting San Francisco voor nu te ver rijden. We draaien de auto en rijden naar het skatepark in Santa. Het rijden in de jeep gaat erg makkelijk, dus een kwartier meer of minder maakt ons niet uit.

Op de skatebaan van Santa is het gezellig druk. Veel jongelui zijn druk bezig hun "skills" te verbeteren. Sommige zijn hier slechts om hun pauze op een sportieve en sociale wijze te vullen. Het is prachtig te zien hoe ze onderling communiceren. Wij zijn gewoon een van hen en kunnen er lekker tussenin lopen.Vanaf het park rijden we downtown binnen. In een zijstraat zie ik de witte kramen van de markt staan en we parkeren de auto. De farmermarkt is een biologische groenten en fruitmarkt en is erg gezellig. Bij elke kraam mogen we proeven dus lopen we met een kers of een grote aardbei in ons mond om ons heen te kijken. Het is zo heerlijk hier. Er zijn verschillende straatmuzikanten bezig. Soms alleen, soms met een groep en de zon schijnt volop. De afgelopen dagen is de temperatuur erg lekker. Zo tussen de 20 en de 25 graden is voor ons een prima afsluiting. Aan de zijkant van het plein zit het Hula Tiki Restaurant. We gaan daar even iets  drinken. Als we binnen komen worden we verrast door de gave Hawaiiaanse inrichting. Alles is in tikistijl en de sfeer is authentiek. Ze schenken diverse cocktails aan de bar en je kan er blijkbaar prima eten, aangezien ze enkele prijzen hebben gewonnen. Als het met onze tijd uitkomt, gaan we hier vanavond eten!

We lopen het straatje verder door en komen in de winkelstraat terecht. Het valt ons op dat er veel politie aanwezig is en veel publiek, blijkbaar staat er iets te gebeuren. Bij navraag aan een agent blijkt er een Victory parade te zijn van het Santa Cruz Basketbalteam "The Warriors". Ze zijn wereld kampioen geworden. Ze komen in een stoet door de winkelstraat met oude en nieuwe grote auto's, waaronder ook een oude politie- en brandweerauto. De basketballers zitten allemaal op en in de auto's en de beker wordt triomfantelijk getoond. Totdat de basketballers naast de auto's gaan staan, blijkt pas hoe lang ze zijn. Het levert een grappig plaatje op met dat kleine kale mannetje uit Lelystad. We lopen nog wat winkeltjes door en nemen dan nog even contact op met Terry, de huiseigenaar waar we slapen. We zijn namelijk uitgenodigd om mee te gaan zeilen in de baai van Santa Cruz! Ondanks dat we even twijfelde, want er is nog zoveel wat we willen doen, vinden we dat we moeten gaan. Zo'n kans krijg je niet snel. Helaas kan Terry zelf niet mee, maar wij mogen gewoon mee met haar vrienden als we willen. We rijden dus terug naar huis en kleden ons om. Op een boot is toch net even wat frisser natuurlijk.

Met een summiere beschrijving van Terry kan ik ons toch prima naar de juiste haven en pier brengen en maken we kennis met onze zeven medepassagiers. De kapitein heet Curtis en heeft behoorlijk wat gereisd in zijn leven. Hij is gepensioneerd en geniet van het leven. Het is een gemengd gezelschap van mannen en vrouwen, zowel reeds op leeftijd als redelijk jong. De wijn vloeit behoorlijk, we zijn de enige twee die geen alcohol drinken. Om 17:45 varen we de haven uit. We genieten van het uitzicht vanuit zee op Santa Cruz en ondertussen praten we wat met de medepassagiers over het leven. Het is een groepje kennissen die zo'n twee keer per week een rondje door de baai varen. Er word wijn en bier rondgedeeld en chips en nootjes. Een gezellig gebeuren dus. Dat wij uit Nederland komen vinden ze weer allemaal geweldig. Wij willen wel ruilen.
Naast de boot ligt een groepje zeeotters zich wat te wassen of gewoon te relaxen. Ze lijken zich in ieder geval nergens druk om te maken, heerlijk. Voor ons zien we het kopje van een zeeleeuw opduiken  en ook de zeeleeuw heeft weinig erg in ons gezelschap. De baai is op dit tijdstip behoorlijk gevuld met zeilbootjes, de gekleurde zeiltjes zijn een gezellig gezicht. Soms hangen we behoorlijk scheef met de boot en voelt het alsof we elk moment omslaan. Toch is er niemand die ook maar moeilijk begint te kijken, het hoort bij het zeilen. Als Curtis besluit dat hij richting de haven terug keert, zien we twee groepjes dolfijnen opduiken. Hun rug met vin steken parmant boven de kalme golfjes uit. Een groepje is wat uitbundiger en begint licht te springen. Het is een fantastisch gezicht en maakt ons avontuur compleet! Bij binnenkomst van de haven helpt iedereen de zeilen en touwen op te ruimen. Na ons zeil avontuur nemen we afscheid van de groep en stappen weer in de auto. We rijden nog even naar de boardwalk om te zien of we de zon kunnen zien ondergaan, maar helaas is hij ook op deze plaats ons te snel af. We zetten koers naar downtown en stappen Hula binnen, het tikirestaurant waar we vanmiddag wat gegeten hebben. Het is goed druk maar er is nog een plekje voor ons. Genietend van de maaltijd, wordt er ondertussen surffilms gedraaid. De grote golven zijn ongelofelijk en bijna te mooi om waar te zijn. Toch zijn ze hier in California aanwezig. In de kust plaats Halfmoon Bay, zo'n uur rijden hiervandaan, zijn de golven in de winterperiode tot 24 meter hoog! Onbegrijpelijk wat de natuur allemaal kan doen! Na het heerlijke eten stappen we nog even de supermarkt in en rijden we naar ons huis terug, ik begin Santa al goed te kennen, want bijna de gehele dag rijd ik zonder Tomtom. Erg prettig. Thuis frissen we ons op en storten we ons in het heerlijke bed. Het was weer een geweldige dag. Santa Cruz voelt al bijna als eigen; een heerlijk gevoel!