Do the walk of fame.

Vanmorgen waren we iets later wakker als normaal; 7:45. Maar we kunnen geen van beide toe zetten om eruit te gaan en te douchen. In plaats daarvan bekijken nog eens onze dag en bepalen middels internet wat we kunnen, maar ook vooral wat we willen zien. LA is mega groot, zo'n 18 maal groter als Amsterdam! Rond 11 uur rijden we over het enorme wegennet richting de Hollywood Boulevard. De Boulevard is erg lang en bekend om de walk of fame sterren in de wandelpaden. De sfeer is erg leuk daar en we hebben vorig jaar misschien niet alles gezien. Het is vrij druk op de weg en ook als we aan het begin van de boulevard staan, staat het verkeer helemaal vast. Er blijkt een manifestatie aan de gang te zijn waar we midden in vallen. Na 15 minuten zijn we nog geen 100 meter verder, maar we zien wel een publieke parkeerplaats voor 15 euro per dag. We besluiten de auto maar neer te zetten en te gaan lopen, dan zijn we sneller bij de winkels en sterren en we staan niet stil in een file. Kort daarna lopen we heerlijk om ons heen te kijken en kunnen we op zoek naar een plek om te lunchen. Ontbijt hebben we vandaag maar overgeslagen.

In het midden van de straat zit Mels Drive-in, een jaren vijftig diner, die bekend werd door de film American Graffiti van George Lucas ergens in de jaren zeventig. Een geweldige tent waar alles in stijl is ingericht. Elke tafel heeft zijn eigen jukebox van het merk Rock-ola. We zitten te genieten van de hele entourage en dan bedenk ik dat de film helemaal niet in LA afspeelt. Bij navraag blijkt dat de "echte" diner uit de film in San Francisco staat en deze op de diner gebaseerd is. Het maakt het voor ons niet minder leuk en lekker, maar geeft ons juist weer een plek in San Francisco om te bekijken! We lopen lekker nog even de grote straat door en genieten van de verschillende mensen die er rondlopen of hun werk doen. 

Om 14:45 gaan we terug naar de auto. Voordat we in de auto stappen, maken we nog wat foto's van schilderingen op muren en bekijken we de Capitol Tower. De Capitol Tower is het kantoor en opnamestudio van Capitol Records, een groot platenlabel. Ook Gene Vincent, The Beatles en Jimi Hendrix gaven hun platen uit op Capitol. We zetten koers naar het strand. Na drie kwartier komen we bij Venice Beach aan. Ook hier hebben vorig jaar gelopen en zelfs gefietst, maar is zeker een favoriet plekje. Als we de straat van Venice oplopen worden we weer enthousiast. Het is gezellig druk en overal klinkt muziek. We zoeken de golven op en ademen de zilte lucht in. De golven worden zienderogen ruiger en steeds meer surfers proberen deze te temmen met board, het blijft een mooi gezicht. Bij een stenen pier in het water blijven we nog een tijdje staan kijken bij de rotsen die stuk slaan en metershoog opspuiten. Een hele grote groep kleine vogeltjes lijkt te spelen met de branding. Tegelijkertijd rennen ze het water in om snel met hun snaveltjes in het zand te prikken, maar even zo vlug rent de hele groep weer terug als de schuimkoppen richting het droge zand rollen. Het is een komisch gezicht. Terug lopend door het mulle zand kijken we even bij de graffiti muur op het strand en daarnaast de grote skatebaan. De baan is druk bezocht en een geweldige plek om te zitten kijken naar de (meestal) jongelui, die hun kunsten daar uitvoeren. Een gave sport en als je wat beter kijkt zie je dat het een enorm sociale gebeuren is. Iedereen lijkt elkaar zo'n beetje te kennen en te helpen. De meer ervaren skaters geven zo nu en dan hun tips weg aan de beginnelingen, die dan weer op hun beurt verlekkerd staan te kijken naar de andere. Het is een fantastisch gezicht, meer hebben we niet nodig.

We zien de zon langzaam groter en oranje worden en al vrij snel zakt hij achter de bergen weg. Er komt wat meer politie op Venice Beach en dat betekent dat we het strand moeten verlaten. s'Avonds schijnt Venice helaas niet veilig te zijn. We lopen dus terug naar de auto en al snel rijden we weer richting ons slaapplaats in Long Beach. "Thuis" zetten we de auto neer en trekken onze lange broek aan. We lopen nog even drie blokken terug, op zoek naar een eettentje. Daar vinden we een promonade met wat eet en drink gelegenheden, het is vrijdag avond, iedereen is buiten en het klinkt gezellig.  Bij het stoplicht staan twee jonge mensen en het valt ons op dat ze als rockers gekleed zijn; vet in het haar, fifties jurkje. Misschien is er wel ergens een rockabilly feest zegt Elske. We lopen dezelfde richting op en ja hoor, in de kelder naast een eetcafe is een Hillbilly Stomp feest met Burlesque. We eten snel een hapje in het eetcafe en dalen daarna af naar de kelder. De entree is 10 dollar per persoon en we hebben geen idee wat we krijgen te zien, maar vooruit maar. Binnen lijkt het een soort nachtclub met rode pluche banken en lampen. Compleet met vip lounge gedeelte ziet het er gezellig uit. De eerste band is al aan het spelen, maar daar vinden we niet veel aan. Gelukkig voor ons doen ze nog net drie nummers en stoppen ze er mee. Tijd voor de burlesque show. Op jaren vijftig muziek komen er dames dansend in een bikini een sexy dansje doen. Het is vermakelijk. Een nieuwe band begint te spelen en deze zijn een stuk beter. Een bijzonder goede gitarist en veel oude bekende nummers. Ze beginnen met "Get your kicks on route 66" , ik denk dat ze het aan ons vermoeide hoofd zien.. Helaas moeten we na een uurtje stoppen. Het is 23.00 uur en morgen hebben we een lange reis voor de boeg richting Pismo Beach. Rond middernacht vallen we schoon en gelukkig in slaap!

fv