Oklahoma

Vanmorgen met veel regen de laatste kilometers door Missouri gereden. Bij toeval komen we in het plaatsje Stroud bij een veiling terecht van oude verzamelobjecten. Er worden meubels, huisraad en trapauto's, maar ook heel veel Coca-cola spullen zoals bordjes en cool-boxen geveild. De veiling is goed bezocht en veel bezoekers schrijven zich in om een bod te doen op een of meerdere spullen. Helaas duurt de drie daagse veiling te lang voor ons en kunnen we al dat moois niet meenemen. We moeten we door, maar om de veilingmeester aan het werk te zien, is geweldig. 
We rijden duidelijk door een olie gebied heen, want we zien diverse ja-knikkers aan het werk. Het landschap is ondanks de regenbuien die stoppen en weer doorgaan erg mooi.
Bij Chandler rijden we langs een gaaf motorcycle museum. We trappen op de rem en maken rechtsom keert. De eigenaar heeft een mooie collectie staan, en ook zijn winkel met oude voorwerpen zijn bij iedere bezoeker in trek. Iedereen zegt bij binnenkomst iets aardigs en vraagt waar je vandaan komt en waar je naartoe gaat.  Er volgt altijd een gesprekje, dat zie je bij ons toch nooit? 

Onderweg zien we regelmatig grote winkelmalls, de commercie tiert hier toch welig hoor. We zien ook een overdaad aan spullen in de winkels maar ook bij de mensen om het huis. Vier of vijf auto's voor de deur is echt geen uitzondering. Tijdens het voorbij rijden zien we een hobbylobby, klinkt als een hobby winkel! Vorig jaar hebben we ook een tijd rond gelopen in een giga hobbywinkel dus wellicht hebben ze hier mijn metal punch spulletjes. En waanzinnig... Zo groot als een praxis, helemaal vol met alles waar je mee kunt knutselen, lintjes, veertjes, kaartjes, kraaltjes, knoopjes, plakbandjes. En gelukkig ook wat spulletjes die ik goed kan gebruiken. Goedkoper is het niet, maar het is er wel en dat is leuk.. Wagen volgeladen en op naar het volgengende avontuur. 
 
We verlaten de staat Missouri en rijden door een stukje Kansas de staat Oklahoma binnen. De inwoners noemen de staat ook wel Okla of Okie en we merken dat de natuur mooier wordt door de heuvels en de rotsen. Ook de mensen lijken te veranderen zeker vanaf El Reno, zien we vaker cowboys en Mexicanen. De regen is gestopt en de temperatuur stijgt lekker naar ca. 24 graden. De natte was die over de autostoelen hangt kan nu lekker drogen. Bij het stadje Hydro nemen we een kijkje bij de oude drive-in van Lucille en gaan op zoek naar een plaats om wat te eten. 
Als we het willen vragen komen we terecht bij een Mexicaans rodeo feest en nodigen ons zelf min of meer uit om een kijkje op het feest te mogen nemen. Hoewel het een betaald feest is mogen we als nieuwsgierige toeristen gratis even naar binnen. (het is buiten) Kort daarna lopen we tussen de Mexicaanse cowboys, meestal voorzien van sombrero's, leren rijbroek en laarzen met sporen. Met een blik bier in de hand berijden ze paarden alsof ze niets anders gewend zijn. Leuk is het niet en mijn maag draait om bij het zien van de jonge koeien die worden opgejaagd en een klap op hun kont krijgen als onderdeel van de show. Maar de loei hard rijdende jongens op hun paarden maken veel goed. Gevoel maar even uitschakelen... De vrouwen klein en groot zijn opgedoft en hebben grote feestjurken aan. We zijn onderdeel van een fantastisch feest, compleet met Mexicaans live muziek; een moderne Mariachi. De sfeer is ongelofelijk en we maken veel foto's en film. Een enkeling (vooral de jongere) spreekt wat engels en vraagt waar de foto's voor zijn. Als we vertellen dat we uit Holland komen doen ze uit beleefdheid alsof ze ons land kennen, maar hun blik zegt genoeg. Ze vinden het allemaal leuk om op de foto te komen. Het maakt ons niet uit. Niet eerder waren we op een traditioneel Mexicaans feest. We krijgen eten en drinken aangeboden, maar zover willen we niet gaan. Het wordt steeds later en moeten nog een klein stukje rijden naar ons hotel. 

Voordat we in Clinton bij ons hotel aankomen, eten we eerst nog bij een diner aan de route 66. Het is een erg mooie en het personeel stelt zich altijd voor en komt meerdere malen vragen of alles nog naar wens is en de bekers (gratis) moeten worden bijgevuld.  We smullen van de salade, uienringen, aardappelen. Steak-rib, groente en ook de cola met net iets teveel ijs. Vol van indrukken en voedsel kunnen om 22 uur naar ons hotel. Daar draaien we een wasje en hangen nog wat rond.  Dit was weer een prachtige dag...we zijn niet moe en kunnen nog veel meer hebben!   Ps, filmpje toegevoegd